Wielu osobom minimalizm kojarzy się z czymś ograniczającym. Trzeba odmawiać sobie ubrań i butów, ściany w mieszkaniach mają być tylko białe, bez ozdób, z jedną szafą. Wszystko powinno być sterylne, prawie jak w szpitalu. Przedmioty mają być wyłącznie użyteczne. To jest postrzeganie większości osób, które gdzieś słyszały o minimalizmie, coś im się obiło o uszy. Ale czy słusznie?

Wiele/ wielu z Was wie, że moja droga do bycia ZIELONĄ  zaczęła się od świec sojowych. Potem przyszły kosmetyki, mydła, warsztaty. Ale nigdy nie mówiłam o tym, że zanim stałam się zielona, musiałam odgracić/odgruzować swój umysł. Czyli przejść na minimalistyczny styl życia. Dla mnie bycie less waste jest pochodną minimalizmu. Najpierw był minimalizm, później zero waste.

U każdego droga do bycia zieloną wygląda zupełnie inaczej. Dla każdego minimalizm oznacza zupełnie coś innego.

Do rozmowy o minimalizmie zaprosiłam Anię Krzemińską prowadzącą blog Prosty Kąt oraz konsultacje dotyczące odgruzowywania swojego mieszkania. I swojego umysłu.

Z tego odcinka dowiesz się:

• Co ludzie myślą, kiedy spotykają się z hasłem minimalizm;
• Dlaczego warto porządkować rzeczy razem z dziećmi;
• Czy minimalizm może się zmieniać w czasie;
• Jakie emocje towarzyszą nam podczas porządkowania domu;
• Co zrobić z rzeczami, których już nie chcę?

Jeśli wolisz oglądać, zapraszam Cię na YouTube Zielonej, gdzie umieściłam całą nasza rozmowę.